Κάποια από τα πιο κάτω αντικείμενα τα χρησιμοποιείτε σχεδόν καθημερινά.
Οι περισσότεροι όμως δεν γνωρίζουν πως εφευρέθηκαν. Κάποιες από αυτές τις εφευρέσεις οφείλονται καθαρά στην τύχη ή την ατυχία του εφευρέτη τους σε κάτι άλλο που προσπαθούσε να κάνει.
1. Yo-Yo (Γιο-Γιο)
Μέχρι και 400 χρόνια πριν, οι Φιλιππινένοι χρησιμοποίησαν το yo-yo ως όπλο. Ωστόσο, η προέλευση αυτού του παιχνιδιού φαίνεται να είναι η Κίνα, αν και ήταν επίσης γνωστή στην Ελλάδα τουλάχιστον πριν από 2.500 χρόνια. Οι Έλληνες τεχνίτες έκαναν αυτά τα παιχνίδια από ξύλο, μέταλλο ή τερακότα και τα διακοσμούσαν με εικόνες των Θεών τους. Μερικά από αυτά τα πρώτα yo-yos μπορούν να προβληθούν στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, στη Νέα Υόρκη.
2. Stapler (Συρραπτικό)
Στο γαλλικό δικαστήριο του 18ου αιώνα υπήρχε ένα χειροποίητο μοντέλο συρραπτικού που κατασκευάστηκε για τον βασιλιά Λουδοβίκου XVI. Κάθε συρραφή έφερε τα διακριτικά του Βασιλικού Δικαστηρίου. Ωστόσο, η ζήτηση για ένα αποδοτικό συρραπτικό αυξήθηκε με την αύξηση της χρήσης χαρτιού κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Το συρραπτικό αργότερα κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον George W. McGill το 1866. Ήταν μια μικρή μηχανή χαλκού και ψευδαργύρου ικανή να τρυπάει χαρτιά με μεταλλικό συρραπτικό για να τα κρατάει όλοι μαζί. Τα πρώτα συρραπτικά μπορούσαν να έχουν μόνο ένα συρραπτικό, οπότε έπρεπε να επαναφορτωθούν συνεχώς.
3. Mini-Skirt (Κοντή φούστα)
Αυτή ήταν μια δημιουργία της δεκαετίας του 1960, έργο της βρετανικής σχεδιάστριας Mary Quant, που πρώτα έδειχνε τα γόνατα και στη συνέχεια συντόμευε για να δείξει το ήμισυ των μηρών. “Μια γυναίκα είναι τόσο νεαρή όσο τα γόνατά της” είπε η Mary Quant όταν έδωσε μια ομιλία για τη νέα φούστα, η οποία σύντομα μετατράπηκε σε μια εικόνα στο Λονδίνο
4. Shopping Cart (Καλάθι αγορών)
Ανακαλύφθηκε το 1936 από τον Sylvan N. Godman, ιδιοκτήτη της αλυσίδας τροφίμων Standard / Piggly-Wiggly, στην Οκλαχόμα, ΗΠΑ. Ο Σίλβαν παρατήρησε ότι οι πελάτες του θα έφταναν στις ταμειακές μηχανές με τις χάρτινες σακούλες μόνο αν αυτές ήταν μισογεμάτες, διότι θα έσπασαν. Για να διευκολύνει τις αγορές, ο Sylvan εφηύρε ένα καλάθι με μια αναδιπλούμενη καρέκλα με ρόδες και ένα καλάθι με σύρμα.
5. Post-It
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο Art Fry, ο οποίος ήταν μέλος μιας εκκλησιαστικής χορωδίας και έχασε τον δείκτη της σελίδας, θεώρησε ότι θα ήταν καλή ιδέα αν μπορούσε να βρει αυτοκόλλητο χαρτί που θα αποκολλούταν εύκολα και δεν θα έβλαπτε τις σελίδες του φυλλαδίου του. Το 1968, ο συνάδελφός του Spencer Silver δούλευε για την 3Μ και είχε βρει μια ακρυλική κόλλα που ήταν μάλλον άχρηστη. Ο Fry συνειδητοποίησε ότι αυτό το “άχρηστο” συγκολλητικό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι πολύ χρήσιμο για την εκπλήρωση του σκοπού του.
6. Electronic Music Synthesizer (Ηλεκτρονικός συνθέτης μουσικής)
Ο Robert Moog, ηλεκτρονικός μουσικός μηχανικός και πρωτοπόρος, έκανε ιστορία το 1964, όταν δημιούργησε το “Moog”, την πρώτη συσκευή ηλεκτρονικής μουσικής. Αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον μουσικό Herb Deutsch, με αυτό το μηχάνημα, ενσωματώνοντας διαφορετικές ενότητες: έναν ταλαντωτή, έναν ελεγχόμενο ενισχυτή τάσης και ένα φίλτρο που επιτρέπει τη μίμηση του ήχου των μουσικών οργάνων, δημιουργώντας νέους ήχους, τροποποιώντας και συνδυάζοντάς τους.
7. Seat Belt (Ζώνη ασφαλείας)
Η ζώνη ασφαλείας των τριών σημείων, η οποία υπάρχει σήμερα σε κάθε αυτοκίνητο, επινοήθηκε το 1959 από τον Nils Bohlin, μηχανικό που εργάζεται για τη Volvo. Από τότε, εκτιμάται ότι αυτή η εφεύρεση έχει σώσει πάνω από ένα εκατομμύριο ζωές. Η ζώνη ασφαλείας γεννήθηκε αρχικά ως στοιχείο παθητικής ασφάλειας για τα αεροσκάφη της δεκαετίας του 1930. 20 χρόνια αργότερα, η Ford αποφάσισε να συμπεριλάβει τη ζώνη ασφαλείας ως επιλογή ασφαλείας για τα οχήματά της.
8. Super Glue (Κόλα)
Η εξαιρετικά σταθερή δημοφιλής Super Glue εφευρέθηκε τυχαία το 1942 από τον Harry Coover. Κατά τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο εργάστηκε με κυανοακρυλικά, ψάχνοντας για ένα διαφανές υλικό κατάλληλο για όπλα. Ήταν τότε όταν έτρεξε μέσα από ένα πολύ κολλώδες υλικό, κυανοακρυλικό μεθύλιο, το οποίο ήταν αδύνατο να εργαστεί με δεδομένου ότι θα προσκολληθεί σε οτιδήποτε.
9. Car Bomb (Αυτοκίνητο Βόμβα)
Την πρώτη φορά που τεκμηριώνεται ένα από αυτά τα τεχνουργήματα ήταν όταν χρησιμοποιήθηκε από τον αναρχικό Mario Buda στη Νέα Υόρκη στις 16 Σεπτεμβρίου 1920. Αυτός ο ιταλός έβαλε αυτή τη βόμβα στις γειτονικές περιοχές της Wall Street για να εκδικηθεί τη σύλληψη των συντρόφων του Bartolomeo Vanzetti και Νικολά Σάκο. Η συσκευή, που σχηματίστηκε από 45 κιλά δυναμίτη και 230 κιλά σραπνέλ, εξερράγη το μεσημέρι, σκοτώνοντας 38 άτομα και προκαλώντας 400 τραυματισμούς.
10. Umbrella (ομπρέλα)
Σύμφωνα με έναν κινεζικό μύθο, η ομπρέλα εφευρέθηκε από τη Lu Mei, μια νέα γυναίκα που είχε αμφισβητήσει τον αδελφό της να εφεύρει κάτι για να τα προστατεύσει από τη βροχή. Κατά τη διάρκεια μιας νύχτας, ο Lu Mei έχτισε προστατευτικό με 32 ράβδους μπαμπού, καλυμμένο με ύφασμα. Ωστόσο, η ομπρέλα υπήρξε ήδη στην Κίνα τον 11ο αιώνα π.Χ., και πέρασε στην Αίγυπτο και την Ελλάδα, όπου χρησιμοποιήθηκε ως σκίαστρο. Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η εφεύρεση εξαφανίστηκε μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα, όταν εμφανίστηκε και πάλι στη Γαλλία ως πολυτελές αντικείμενο. Ο σκωτσέζος χημικός Charles Macintosh παρουσίασε το 1823 την πρώτη αδιάβροχη ομπρέλα από καουτσούκ.
11. Trebuchet
Το trebuchet ήταν ένα τεράστιο όπλο που χρησιμοποιείται για να καταστρέψει τους αμυντικούς τοίχους και τις πολιορκημένες πόλεις. Μπορούσε να ζυγίζει έως και 25 τόνους και να δουλεύει ως τεράστιο σφεντόνα ικανό να εκτοξεύσει 100 κιλά βράχων σε 200 μέτρα. Πιστεύεται ότι εφευρέθηκε στην Κίνα τον 4ο αιώνα π.Χ. και ότι έφτασε στην Ευρώπη αρκετούς αιώνες αργότερα, όπου χρησιμοποιήθηκε εκτενώς κατά τη Μεσαιωνική εποχή για να επιτεθεί σε μεγάλα φρούρια, καθώς η εμβέλειά του ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτή ενός καταπέλτη.
12. Piano (Πιάνο)
Το πρώτο πιάνο κατασκευάστηκε μεταξύ 1695 και 1700 από τον ιταλικό Bartolomeo Cristofori με την ονομασία “gravicèmbalo col piano e forte”. Το πιάνο ήταν μια εξέλιξη του κλειδοκύμβαλου, διότι η δόνηση των χορδών που παράγονται από ένα ξύλινο σφυρί που καλύπτεται από δέρμα παρήγαγε έναν περισσότερο παρατεταμένο και λιγότερο μεταλλικό ήχο.
