ΤΑ ΕΤΡΩΓΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΑ;
ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΔΕΣ
ΚΟΚΕΝΤΡΙΣ
ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΑ ΠΟΤΑ
Σύμφωνα με το βιβλίο “Ζώντας με τη Ραδιενέργεια” των Paul Frame & William Kolb, που δημοσιεύθηκε με έξοδα των συγγραφέων τη δεκαετία του 1900, όσοι έπασχαν από ασθένειες όπως ρευματισμούς και χρόνιους πόνους έπιναν νερό με ραδόνιο από θερμές πηγές επειδή πίστευαν ότι τους έκανε καλό. Για καλή τους τύχη το εμφιαλωμένο ραδόνιο δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής κι έτσι τα συμπτώματα ήταν ελάχιστα. Ωστόσο, ο βιομήχανος Eben Byers πέθανε το 1932 αφού το έπινε επί δύο χρόνια. Γιατί δεν το πίνουμε σήμερα; Για προφανείς λόγους!
ΧΕΛΩΝΟΣΟΥΠΑ
Το κρέας της χελώνας θεωρείτο λιχουδιά κατά τον 18ο και 19ο αιώνα στην Αγγλία. Το πιάτο αυτό συνηθιζόταν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα συνήθως σε δεξιώσεις και επίσημα δείπνα όπου το σέρβιραν μέσα στο κέλυφος της χελώνας. Γιατί δεν το τρώμε σήμερα; Τα περισσότερα είδη θαλάσσιας χελώνας προστατεύονται σήμερα παρόλο που στην Κίνα το κρέας τους καταναλώνεται ακόμη.
ΣΟΥΠΑ ΑΠΟ ΜΟΣΧΑΡΟΚΕΦΑΛΗ ΚΑΙ ΜΥΑΛΑ
Η συγκεκριμένη σούπα φτιαχνόταν από μοσχαροκεφαλή και κάποιες φορές και μυαλό και θεωρείτο το οικονομικό υποκατάστατο της χελωνόσουπας. Γιατί δεν το τρώμε πλέον; Στην Ελλάδα υπάρχουν συνταγές με εντόσθια όπως η μαγειρίτσα καθώς και συνταγές με αρνίσια κεφαλάκια και μυαλά αρνιού.
ΒΡΑΣΤΟ ΑΠΟ ΧΕΛΩΝΑ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ
Σε κάποιες αμερικανικές πολιτείες οι χελώνες αυτές συνηθίζονταν αρκετά κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Συνταγές βρίσκουμε σε βιβλία μαγειρικής της εποχής. Γιατί δεν τις τρώμε σήμερα; Επειδή η προετοιμασία τους είναι χρονοβόρα και δύσκολη και πλέον δεν τρώμε ερπετά καθώς τα θεωρούμε συχνά κατοικίδια.
ΤΑΙΝΙΑ (ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ)
Υπάρχουν άνθρωποι που θα έκαναν τα πάντα για να χάσουν βάρος. Στις αρχές του 1900 υπήρχαν διαφημίσεις που προωθούσαν χάπια που περιείχαν κύστεις με ταινίες, τα οποία αυτά σκουλήκια θα μεγάλωναν μέσα στο πεπτικό σύστημα και θα απορροφούσαν το φαγητό. Τα συγκεκριμένα όμως σκουλήκια μπορεί να προκαλέσουν μια σειρά από σοβαρά προβλήματα υγείας και ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει απόδειξη ότι τα χάπια αυτά ήταν όντως αυτό που έλεγαν ότι ήταν. Παρόλα αυτά υπήρχαν πολλοί που ήθελαν απεγνωσμένα να αδυνατίσουν και τα κατανάλωναν. Αηδιαστικό και επικίνδυνο.
ΠΟΝΤΙΚΙΑ
Παλαιότερα ακουγόταν συχνά ότι οι ναύτες έτρωγαν ποντίκια για δύο λόγους: πρώτον επειδή τα ταξίδια διαρκούσαν πολύ και το φαγητό κάποια στιγμή τελείωνε, και δεύτερον επειδή τα ποντίκια αποτελούσαν απειλή για το εμπόρευμα που υπήρχε στο καράβι. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Σε κάποιες χώρες τα ποντίκια τρώγονται αλλά τα ποντίκια των υπονόμων μπορεί να κουβαλούν επικίνδυνες ασθένειες και θα πρέπει να τα αποφεύγουμε ακόμη και ψημένα.
ΜΑΣΤΟΙ ΑΓΕΛΑΔΩΝ
Για τους προγόνους μας οι μαστοί αγελάδας ήταν ένα ακόμη μέρος του ζώου το οποίο φυσικά τρωγόταν μαζί με τα υπόλοιπα. Υπάρχουν αναφορές στη λογοτεχνία όπου το μέρος αυτό του ζώου τρωγόταν ψητό ή το έβαζαν σε πίτες. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Υπάρχουν συνταγές στο ίντερνετ και ο Jamie Oliver παρουσίασε ένα σχετικό πιάτο στο Μαρόκο, γενικώς όμως στο δυτικό κόσμο δεν καταναλώνεται.
ΑΜΠΑΡΟ Η ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ
Ουσία που προέρχεται από τις εκκρίσεις του λεπτού εντέρου της φάλαινας. Συλλέγεται σε στέρεα μορφή και όταν αποξηραθεί, αναδίδει μια μοναδική θαλασσινή ευωδιά. Θεωρείται μια από τις ακριβότερες πρώτες ύλες. Οι Γάλλοι το έβαζαν στη ζεστή σοκολάτα και οι Πέρσες στο σορμπέ λεμόνι ενώ ο Καζανόβα το θεωρούσε αφροδισιακό. Στις παλιές συνταγές συστήνεται να το αφήνουμε να λιώνει πάνω στο ψητό κυνήγι. Σήμερα το άμπαρο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία. Γιατί δεν το τρώμε σήμερα; Οι περισσότεροι άνθρωποι ανατριχιάζουν στην ιδέα.
ΠΙΤΕΣ ΓΕΜΙΣΤΕΣ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΠΟΥΛΙΑ
Λέγεται ότι κατά τον 16ο αιώνα συνηθιζόταν να φτιάχνουν μεγάλες πίτες που περιείχαν ζωντανά πουλιά. Όταν έφτανε η πίτα στο τραπέζι και κοβόταν, τα πουλιά πετούσαν δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό για την εποχή θέαμα. Γιατί δεν το κάνουμε σήμερα; Παρόλο που τα πουλιά δεν ψήνονταν και έμπαιναν στην πίτα αργότερα από μια τρύπα που δημιουργείτο στην πίτα, οι οργανώσεις προστασίας ζώων δεν θα δέχονταν ποτέ να φυλακίζονται πουλιά μέσα σε.. ζύμη.
ΠΕΜΙΚΑΝ
Το πέμικαν ήταν η αντίστοιχη ενεργειακή μπάρα των Ινδιάνων της Αμερικής από κρέας βίσωνα λιωμένο κι αναμεμειγμένο με κρέας ποντικού ή ελαφιού, μούρα, λιωμένο λίπος και μεδούλι. Στη συνέχεια το ξέραιναν και σχημάτιζαν μικρά κομμάτια σαν μπισκότα τα οποία έπαιρναν μαζί τους στο κυνήγι ή τα έτρωγαν όταν το κρύο γινόταν πολύ τσουχτερό για ενέργεια. Γιατί δεν το τρώμε σήμερα; Το βασικό συστατικό, εκείνο του βίσωνα, θεωρείται προστατευόμενο είδος αλλά υπάρχουν σύγχρονες παραλλαγές με βουβάλι.
ΜΑΥΡΑ ΑΥΓΑ ΙΓΚΟΥΑΝΑ
Οι Μάγιας έτρωγαν κρέας αλλά η διατροφή τους ήταν κυρίως χορτοφαγική. Αποτελείτο από φασόλια και καλαμπόκι. Ωστόσο έκτρεφαν μαύρα ιγκουάνα κυρίως για τα αυγά τους τα οποία έχουν μεγάλο κρόκο και υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Τα ιγκουάνα προστατεύονται σε πολλές χώρες του πλανήτη και πλέον τρώμε αυγά μόνο από πουλερικά.
ΓΕΜΙΣΤΟΣ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ (ΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΙΔΟΣ)
Μας είναι πολύ δύσκολο να πιστέψουμε ότι στο παρελθόν αυτό το αξιολάτρευτο ζωάκι αποτελούσε περιζήτητη λιχουδιά, ωστόσο στην αρχαία Ρώμη τα έκλειναν σε βάζα για να παχύνουν και στη συνέχεια τα σκότωναν και τα γέμιζαν με ξηρούς καρπούς, χοιρινό κιμά και το ίδιο τους το κρέας και στη συνέχεια τα έκαναν ψητά. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Σε πολλές χώρες είναι προστατευόμενο είδος αλλά σε κάποιες άλλες όπως στην Κροατία εξακολουθούν να τρώγονται.
ΣΚΙΟΥΡΟΙ
Την εποχή των αποικιών θεωρείτο το “κοτόπουλο των δέντρων” και επί εκατοντάδες χρόνια αποτελούσε μέρος της διατροφής των ανθρώπων. Η γεύση του είναι κάτι ανάμεσα σε κοτόπουλο και κουνέλι. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Οι γκρι σκίουροι θα μπορούσαν να καταναλώνονται και σήμερα αλλά δεν συνηθίζεται και ξενίζει τον κόσμο.
ΚΥΚΝΟΙ
Οι κύκνοι σερβίρονταν στις γιορτές του Ερρίκου του Η’ και της Ελισάβετ Α’ αλλά σήμερα οι βασιλείς φυσικά δεν τους τρώνε. Ωστόσο η κατανάλωση των κύκνων δεν είναι παράνομη στις ΗΠΑ και ο σεφ Mario Batali αναφέρει ότι το κρέας τους θυμιζει ελαφρώς κυνήγι και είναι ζουμερό. Γιατί δεν τους τρώμε σήμερα; Στις περισσότερες χώρες είναι παράνομο.
ΣΑΛΕΠΙ
Πριν γίνει τόσο δημοφιλές το τσάι και ο καφές, υπήρχε το σαλέπι, ένα ρόφημα που είχε τις ρίζες του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Περιέχει γάλα, ζάχαρη, κανέλα, ρυζάλευρο και αλεύρι από ρίζα ορχιδέας. Αργότερα αντικαταστάθηκε από τις ρίζες και τα φύλλα ενός είδους δάφνης.
ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ
Ο υδράργυρος αποδείχθηκε πολύ χρήσιμος όλους αυτούς τους αιώνες καθώς προστίθετο στις μπογιές, υπήρχε στα θερμόμετρα και στα βαρόμετρα. Οι άνθρωποι το έπιναν για να θεραπευτούν από τη σύφιλη, θεωρείτο αφροδισιακό και αντισυλληπτικό. Γιατί δεν το καταναλώνουμε σήμερα; Ο υδράργυρος είναι τοξικός και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.
ΕΡΩΔΙΟΣ
Πολλά φεγγάρια πριν, τον 14ο αιώνα ένα βιβλίο μαγειρικής με τίτλο The Forme of Cury περιείχε μια συνταγή με ψητό ερωδιό τυλιγμένο με μπέικον και τζίντζερ γεγονός που αποδεικνύει ότι οι πλούσιοι και οι βασιλιάδες έτρωγαν το εντυπωσιακό αυτό πουλί. Γιατί δεν τα τρώμε σήμερα; Επειδή σήμερα είναι προστατευόμενο είδος και επειδή τρώνε τα πάντα, από κοτόπουλα μέχρι χρυσόψαρα από τις τεχνητές λίμνες, υπάρχουν πολλοί που δεν θα ένιωθαν άνετα να τα φάνε.
ΚΟΚΑΙΝΗ
Πριν την Coca-Cola του σήμερα υπήρχε η Coca Cola του χθες, και ήταν ένα είδος αναψυκτικού το οποίο έδινε ενέργεια και πουλιόταν από το 1885 μέχρι το 1929 και περιείχε κοκαίνη. Γιατί δεν το πίνουμε σήμερα; Εδώ και πάρα πολλά χρόνια η κοκαίνη έχει απαγορευτεί στα ποτά και θεωρείται ναρκωτική ουσία η οποία προκαλεί εθισμό και βλάπτει την καρδιά και τον εγκέφαλο.
ΠΗΚΤΗ
Η πηκτή έχει τις ρίζες της στο Μεσαίωνα. Φτιάχνεται από ζωική ζελατίνη και ήταν πολύ δημοφιλές πιάτο τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Γιατί δεν την τρώμε σήμερα; Σε κάποια μέρη της Ελλάδας η πηκτή θεωρείται σπεσιαλιτέ και καταναλώνεται σε γιορτές και πανηγύρια.
