Η εταιρεία που ξεκίνησε το 1888, με αρχικό κεφάλαιο 100.000 δραχμών και έγινε πασίγνωστο brand
Με όνομα βαρύ και ιστορία 130 χρόνων ένα ελληνικό ποτό κυριαρχεί ακόμα στα σαλόνια.
Το όνομα του γνωστό σε όλα τα ελληνικά χείλη και όχι μόνο, ένα ποτό που ταξίδεψε στη μακρινή Κούβα, στην Αμερική και έγινε σήμα κατατεθέν. «Μεταξύ μας…Metaxa».
Το ποτό που δημιούργησε ο Σπύρος Μεταξάς κέρδισε την αγορά παγκοσμίως και συνεχίζει μέχρι σήμερα την πορεία που κουβαλάει από τα πρώτα του βήματα στον Πειραιά.
Έμπορος και ιδιοκτήτης ταβέρνας στον Πειραιά, μπορεί να ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους πελάτες του, όμως ταυτόχρονα ήταν πνεύμα ανήσυχο που αναζητούσε διαρκώς κάτι καινούργιο.
Ήταν στο μακρινό 1988, όταν ο Σπύρος Μεταξάς, σε μια συνοικία του Πειραιά πήρε την απόφαση και έφτιαξε το δικό του δρόμου. Ο Σπύρος Μεταξάς ήταν αποφασισμένος να επιτύχει ένα επίπεδο γευστικής απαλότητας και αρωματικής έντασης που δεν είχε επιτευχθεί ποτέ πριν στα οινοπνευματώδη.
Τότε ήταν που έφτιαξε ένα ένα ποτό ζωηρό, αλλά ταυτόχρονα απαλό και του έδωσε το όνομά του: METAXA.
Με δυο λόγια η ιστορική Ποτοποιία-Κονιακοποιΐα Μεταξά ιδρύθηκε πριν από 130 χρόνια, ήτοι το 1888 στον Πειραιά από το Σπύρο Μεταξά, έμπορο και ιδιοκτήτη ταβέρνας και το… νέκταρ της έφτασε σε όλο τον κόσμο. Είναι το πρώτο διεθνές ελληνικό ποτό, γνωστό ως το «ιπτάμενο μπράντι», καθώς από το 1900 είχαν αρχίσει οι εξαγωγές στην Αμερική. Το Μεταξά σήμερα εξάγεται σε πάνω από 60 χώρες, ενώ κανένα άλλο ποτό δεν έχει την ίδια διαδικασία παραγωγής, ενώ αποστάγματα άνω των 30 ετών χρησιμοποιούνται για τη διαδικασία παραγωγής διαφορετικών ειδών.
Το έμβλημα της εταιρείας, ο Σαλαμινομάχος
Το έμβλημα της εταιρείας, ο Σαλαμινομάχος, φέρεται να εικονιζόταν σε νόμισμα που βρέθηκε στη θεμελίωση του εργοστασίου, στην οδό Αριστείδου 7. Ο θρύλος λέει, πως κατά τις εργασίες κατασκευής της μονάδας βρέθηκε στα θεμέλια ένα νόμισμα που απεικόνιζε τον Σαλαμινομάχο. Ο Σπύρος Μεταξάς θεώρησε το γεγονός οιωνό και αποφάσισε να δώσει στην ποτοποιία του και το ξεχωριστό του αλκοολούχο ποτό αυτό το έμβλημα.
Έτσι η εταιρεία ξεκίνησε το 1888, με αρχικό κεφάλαιο 100.000 δραχμών, για να γίνει μία από τις πλέον ισχυρές ελληνικές βιομηχανίες και ένα εξίσου ισχυρό brand name.
Οι πρώτες εξαγωγές σε Οθωμανική αυτοκρατορία και Αίγυπτο ξεκινούν ήδη από το 1892 ενώ είναι η ίδια χρονιά που εμφανίζεται και η πρώτη διαφημιστική καταχώρηση του εργοστασίου των αδελφών Μεταξά στην εφημερίδα Σφαίρα του Πειραιά.
Το 1895 κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Έκθεση της Βρέμης και είναι γνωστό στις διεθνείς αγορές ως «Κονιάκ Αγνόν εκ Σταφυλής Παλαιόν». Πέραν του κονιάκ, η εταιρεία τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της παρήγε αψέντι, μαστιχάτο, σαρτρέζ, βενεδικτίνη, κερασσό, κακάο και Βερμούτ τύπου Τορίνου.
Η ζήτηση για το Ελληνικό ποτό ήταν πολύ ισχυρή στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου εισήχθη για πρώτη φορά το 1900 και το Μεταξά έγινε έκτοτε γνωστό ως το «ιπτάμενο μπράντι».
Το μυστικό στους αμπελώνες
Οι ξακουστοί αμπελώνες της Σάμου είναι αυτοί που χαρίζουν το γλυκό Μοσχάτο και δίνουν μια απαλή νότα στο METAXA. Είναι στην ουσία το μυστικό της συνταγής.
Οι Γάλλοι ποτοποιοί χρησιμοποιούσαν τη ζάχαρη, όμως ο Σπύρος Μεταξάς μαζί με το απόσταγμα οίνου έβαλε στο βαρέλι του και το φημισμένο γλυκό Μοσχάτο Σάμου. Εκεί έκανε τη διαφορά.
Οι αμπελώνες καλλιεργούνται σε μικρές εκτάσεις γης, που συχνά είναι στο μέγεθος ενός κήπου και προστατεύονται από τις παραδοσιακές πεζούλες, πέτρινους τοίχους που συγκρατούν και αποστραγγίζουν το πολύτιμο χώμα. Τα πολύτιμα σταφύλια του ποικιλίας, που οι ντόπιοι περιποιούνται και φροντίζουν με αγάπη, τρυγούνται παραδοσιακά, αποκλειστικά με το χέρι.
Οι ιστορίες που συνοδεύουν το ποτό Μεταξά, δεν έχουν τέλος
Ο θάνατος του Σπύρου Μεταξά το 1909, ήρθε σε μια στιγμή που η εταιρία έχει μπει πλέον σε τροχιά απογείωσης. Η εταιρία συνεχίζει την ανοδική της πορεία χάρη στη σύζυγό του Δέσποινα και στους τρεις γιους του.
Οι δε ιστορίες που συνοδεύουν το Μεταξά, δεν έχουν τέλος. Ο Φιντέλ Κάστρο ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το Mεταξά την περίοδο που μετακινήθηκε στην Κούβα με σκοπό να ξεκινήσει την επανάσταση. Στο πλοίο που τον μετέφερε γνωρίστηκε με τον Έλληνα καπετάνιο, ο οποίος του πρόσφερε ένα μπουκάλι. Από εκείνη τη στιγμή έγινε φανατικός οπαδός του.
Ανάμεσα στους φανατικούς του Μεταξά ήταν και ο Έλληνας Κροίσος Αριστοτέλης Ωνάσης.
Η πώληση της εταιρείας
Τα εγγόνια του Σπύρου Μεταξά, Ηλίας και Σπύρος ο νεότερος, ανέλαβαν την ώθηση του προϊόντος, με στόχο την ανάπτυξη και την εδραίωσή του στην δεκαετία του ’60.
Το 1968 χτίζεται το σημερινό εργοστάσιο στην Κηφισιά. Αποκτά πλέον εξέχουσα θέση στη Γερμανία, ως το νούμερο ένα εισαγόμενο προϊόν της χώρας, ενώ αποτελεί ένα από τα τρία δημοφιλέστερα εισαγόμενα προϊόντα στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Η οικογένεια Μεταξά, δεν ξέχασε ποτέ τον αγαπημένο της Πειραιά. Έτσι, μετά από δωρεά του Άγγελου Μεταξά το 1963, κατασκευάζεται στην πόλη το αντικαρκινικό νοσοκομείο Μεταξά.
Τα χρόνια περνούν και το σλόγκαν «Μεταξύ μας…Metaxa», αποτελεί ένα από τα πιο επιτυχημένα στην ιστορία.
Το 1989 με τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της εταιρείας η οικογένεια Μεταξά αποχώρησε. Πούλησε τον οίκο Μεταξά σε έναν όμιλο αγγλικών τότε συμφερόντων, την ΙDV, ενώ από το 2000 ανήκει στον οικογενειακό όμιλο της Remy Cointreau.
Ο Metaxa Master
Πάντα υπάρχει ένας άνθρωπος που ονομάζεται Metaxa Master. Είναι αυτός που προστατεύει ευλαβικά τα μυστικά και σήμερα το ποτό γεννιέται κάτω από το άγρυπνο μάτι του Κωνσταντίνου Ράπτη, του Metaxa Master. Αυτός είναι που εγγυάται ότι κάθε σταγόνα προσφέρει την απαλότητα και τον χαρακτήρα που έχουν κάνει διάσημο το ποτό σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Διαλεγμένα από τον Metaxa Master, τα αποστάγματα επιλέγονται για τον εκλεπτυσμένο χαρακτήρα τους και την ικανότητά τους για παλαίωση. Η ζωή τους ξεκινά σε μικρά δρύινα βαρέλια. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, αναμειγνύονται με Μοσχάτα κρασιά, κάτω από την επίβλεψη του Metaxa Master, ο οποίος μετά τοποθετεί τα χαρμάνια σε μεγαλύτερα δρύινα βαρέλια για να γίνει το πάντρεμα.
Και μερικές παρατηρήσεις από αναγνώστες
– Ο λόγος που ο Σπύρος Μεταξάς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει και Σαμιώτικο Μοσχάτο στα αποστάγματα για να φτιάξει το δικό του παραμένει άγνωστος. Κατά την εποχή του Α’ έως και το Β’ ΠΠ οι πιο σημαντικές ποτοποιίες/οινοποιίες που παρήγαγαν κονιάκ ήταν η Καμπάς, η GEO και η Μεταξά, με αυτή την σειρά όσον αφορά των όγκο πωλήσεων και το μερίδιο αγοράς και φήμης στην Ελλάδα . Οι δύο πρώτες έχουν εξαφανιστεί η δε Μεταξά αφελληνιστεί. Το τρόπαιο για αυτές τις ποτοποιίες που παρήγαν μπράντι δε ήταν τόσο οι λιανικές πωλήσεις ή οι εξαγωγές, όσο ο ετήσιος διαγωνισμός του στρατού που ήταν πολλές χιλιάδες εκατόλιτρα. Ο στρατός μέχρι και τη δεκαετία του ογδόντα έδινε για πρωινό κατά την διάρκεια του χειμώνα, ΤΣΑΙ με ΚΟΝΙΑΚ στους στρατευμένους ( ο Θεός να το έκανε τσάι αυτό το πράγμα). Εννοείται ότι και σε ασκήσεις αλλά και σε επιχειρήσεις τον χειμώνα, το κονιάκ ήταν η καλύτερη μέθοδος να κρατάει ζεστούς τους φαντάρους που ήταν εκτεθειμένοι στο κρύο. Αυτά τα ολίγα για την ιστορία του Κονιάκ στην Ελλάδα.
– Επειδή πολλά λέγονται αλλά δεν είναι όλα αλήθεια, καλό είναι να πούμε ορισμένα πράγματα που δεν λέγονται από τα τμήματα marketing των εταιρειών για ευνόητους λόγους. Το Cognac ένα από τα πολλά Brandy που υπάρχουν στον κόσμο, η μόνη διαφορά είναι ότι το Γαλλικό μπράντι που ονομάζουμε Κονιάκ παράγεται στην περιοχή Cognac της Γαλλίας, τίποτε άλλο. Μπράντι που παράγεται σε άλλες περιοχές τις Γαλλίας (και πιστέψτε με είναι πολλές) δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται κονιάκ, αλλά μπράντι. Η μέθοδος παρασκευής και παλαίωσης είναι υποχρεωτικά η ίδια για να έχει δικαίωμα ένα αλκοολούχο ποτό να ονομάζεται μπράντι. Οι μόνες επιτρεπτές διαφορές είναι στα δοχεία παλαίωσης (βαρέλια), αν θα είναι δηλαδή ξύλινα και από τι ξύλο ή ανοξείδωτα. Το Μεταξά δεν είναι ούτε Μπράντι, ούτε πολύ περισσότερο Κονιάκ. Το Μεταξά είναι σε δική του κατηγορία, γιατί κανείς άλλος στον κόσμο δεν ακολουθεί την ίδια μεθοδολογία. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι είναι κακό ή υποδεέστερο των άλλων ποτών που ακολουθούν την κλασσική μέθοδο παρασκευής μπράντι. Η ιδιομορφία του Μπράντι Μεταξά το κάνει όχι μόνο να έχει φανατικούς φίλους ανά τον κόσμο, αλλά επίσης να έχει καθιερωθεί ως βασικό συστατικό πολλών φημισμένων και βραβευμένων κοκτέιλ ανά την υφήλιο. Μην ξεχνάμε ότι το βασικό στοιχείο επιλογής σε προϊόντα που τρώγονται ή πίνονται αλλά και σε άλλα, είναι το ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ και στο μου αρέσει δεν υπεισέρχεται καμία κριτική.
πηγη:https://www.newsbeast.gr
