Exfacto.gr

Στον ορεινό όγκο της Τύμφης, μεταξύ του ποταμού Αώου και του παραπόταμού του Βοϊδομάτη, στην προστατευόμενη περιοχή της Βόρειας Πίνδου, ΒΔ της ψηλότερης κορυφής Γκαμήλα με υψόμετρο 2.497 μ. βρίσκεται η μοναδική για την ομορφιά της λίμνη, που φέρει την ονομασία: Δρακολίμνη της Τύμφης. Έχει ελλειψοειδές σχήμα, έκταση περίπου 5 στρεμμάτων και βρίσκεται δίπλα στον γκρεμό, πάνω από τον Αώο ποταμό.

Το τοπίο γύρω από την λίμνη, γυμνό, αλλά ταυτόχρονα εντυπωσιακό, σπάνιας ομορφιάς, με καταπληκτική πανοραμική θέα των κορφών του βουνού.

Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται μόνο με τα πόδια και χρειάζεται να έχετε καλή φυσική κατάσταση, σεβασμό στη φύση και βασικές γνώσεις ορειβασίας.

Το ορειβατικό καταφύγιο της Αστράκας

Με αφετηρία το Μικρό Πάπιγκο, ακολουθείτε μία ανηφορική διαδρομή, διάρκειας τριών περίπου ωρών, μέχρι να φτάσετε στο καταφύγιο της Αστράκας, το οποίο βρίσκεται ανάμεσα από τις κορυφές Λάπατος και Αστράκα. Στη διαδρομή υπάρχουν δύο ή τρεις βρύσες όπου μπορείτε να ξεδιψάσετε. Το καταφύγιο είναι ανοικτό από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο και μπορεί όποιος επιθυμεί να διανυκτερεύσει. Από το καταφύγιο μπορείτε να θαυμάσετε την Ξερόλουτσα, που σχηματίζεται πιο χαμηλά από το λιώσιμο των χιονιών.

Στη συνέχεια, ακολουθώντας μία κατηφορική αρχικά διαδρομή και ύστερα ένα ανηφορικό μονοπάτι με ζικ-ζακ, σε μία ώρα περίπου θα φθάσετε στη Δρακόλιμνη όπου η ομορφιά του τοπίου θα σας αποζημιώσει για την ταλαιπωρία και την κο΄λυρ5αση που υποστήκατε.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που, φθάνοντας στη Δρακόλιμνη, κάνουν και το μπανάκι τους στα πεντακάθαρα νερά της. Υπόψη ότι τους καλοκαιρινούς μήνες ο ήλιος, κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας, μπορεί να σου δημιουργήσει εγκαύματα, όπως και στη θάλασσα και γι’ αυτό θα πρέπει να λάβετε τα μέτρα σας έχοντας μαζί σας καπέλο και αντηλιακή κρέμα.
Είναι καλύτερα ν’ ανέβετε Μάιο ή Σεπτέμβριο, όπου οι καιρικές συνθήκες είναι πιο κατάλληλες και δεν έχει ούτε πολύ ζέστη αλλά ούτε και χιόνια.
Η συγκεκριμένη διαδρομή δεν είναι η μοναδική για ν’ ανέβετε στη Δρακόλιμνη. Υπάρχουν κι άλλες διαδρομές με αφετηρία άλλα σημεία της περιοχής, όπως αυτή από τη Μονή Στομίου, που είναι πολύ πιο δύσκολη ή από το Τσεπέλοβο.

Εσείς, φυσικά, μπορείτε ν’ ακολουθήσετε όποια διαδρομή θέλετε για ν’ ανεβείτε. Ένα όμως είναι σίγουρο. Φθάνοντας στον προορισμό σας, θα μείνετε έκθαμβοι από την ομορφιά του τοπίου που θα συναντήσετε και αυτό θα σας μείνει για πάντα βαθιά χαραγμένο στη μνήμη σας.

Το οικοσύστημα

Μέσα στη λίμνη ζούνε δεκάδες αλπικοί τρίτωνες. Πρόκειται για τα όμορφα, μικρά αμφίβια που ζούνε σε όλες σχεδόν τις αλπικές λίμνες της Ελλάδας τα οποία ονομάζονται και δρακάκια.
Στη λίμνη ζούνε επίσης κιτρινομπομπίνες, ενώ η ερπετοπανίδα συπμληρώνεται με είδη, όπως πρασινόφρυνους, τοιχογουστέρες και οχιές. Στα βράχια του Πλόσκου και της Γκαμήλας, ακόμα ζούνε κοπάδια σπάνιων αγριόγιδων, στα λιβάδια το καλοκαίρι ανεβαίνουν οι λαγοί, ενώ η περιοχή είναι πέρασμα για αρκούδες και λύκους.

Το σχήμα της λίμνης είναι σχεδόν ελλειψοειδές με περίμετρο 350 μέτρων και καλύπτει μια έκταση που φτάνει τα 10 στρέμματα. Για το βάθος της λίμνης υπάρχει ένας όμορφος μύθος που λέει ότι ένας Μπέης επί Τουρκοκρατίας έβαλε ένα πρωτοκολυμβητή από την Πρέβεζα να καταδυθεί και να μετρήσει το βάθος της.
Αυτός χάθηκε για 10 λεπτά και όταν αναδύθηκε, κατατρομαγμένος άφησε εντολή να μην επιχειρήσει κανείς το ίδιο εγχείρημα. Το πραγματικό βάθος της λίμνης δεν ξεπερνάει τα 3 με 5 μέτρα, ανάλογα την εποχή και τα νερά που δέχεται.
Η δρακόλιμνη της Τύμφης οφείλει την ύπαρξη της στους παγετώνες που υπήρχαν στη περιοχή πριν από 10.000 χρόνια. Πρόκειται για έναν πολυσύχναστο ορειβατικό προορισμό, καθώς απέχει 1 ώρα πεζοπορίας από το καταφύγιο στο διάσελο της Αστράκας και 4 περίπου ώρες από το Μικρό Πάπιγκο.
Το γυμνό τοπίο γύρω από την λίμνη, με τα πράσινα χορτολίβαδα των αλπικών και τις εντυπωσιακές κορυφές είναι από τα ομορφότερα ορεινά τοπία της χώρας μας.

Μια λίμνη γεμάτη μύθους

Πρόκειται για έναν μαγικό τόπο που τον αγκαλιάζουν πολλοί προαιώνιοι μύθοι. Σύμφωνα με το θρύλο στη δρακόλιμνη της Τύμφης ζούσε ένας δράκος που είχε έχθρα με τον δράκο που ζούσε στη δρακόλιμνη του Σμόλικα.
Κάθε μέρα οι δυο δράκοι μάλωναν μεταξύ τους εκσφενδονίζοντας ο ένας στον άλλο αντικείμενα. Ο δράκος της Τύμφης πετούσε τεράστιες πέτρες προς τον δράκο του Σμόλικα και ο τελευταίος απαντούσε με τεράστιους κορμούς δέντρων.
Από τις πέτρες του δράκου της Τύμφης δημιουργήθηκαν άσπρα κριάρια και από τους κορμούς που πέταγε ο δράκος του Σμόλικα μαύρα πρόβατα. Κάποια στιγμή τα δυο κοπάδια συναντήθηκαν αλλά τα γεννήματα τους δεν είχαν τύχη και πνίγηκαν όλα τους στα παγωμένα νερά της δρακόλιμνης της Τύμφης.

Ένας άλλος μύθος λέει ότι οι δύο δράκοι πέταγαν πέτρες μεταξύ τους και αυτό εξηγεί, σύμφωνα με τους ντόπιους, πώς οι όχθες της δρακόλιμνης του Σμόλικα έχουν άσπρο χρώμα με διάσπαρτες μαύρες πέτρες, ενώ οι όχθες αυτής της Τύμφης μαύρο χρώμα με διάσπαρτες άσπρες πέτρες.

Ακόμα και ο Αλή Πασάς έχει συνδεθεί με τη δρακόλιμνη. Οι κάτοικοι διηγούνται, ότι ο διάσημος άρχοντας της Ηπείρου θέλησε να ανεβάσει στη δρακολίμνη δύο βάρκες από τη λίμνη των Ιωαννίνων.
Η μια βάρκα όμως καταστράφηκε και διαλύθηκε στη διαδρομή και από τότε ή κορυφή εκείνη ονομάζεται Μονόξυλο.
Την άλλη την ανέβασαν ως το χωριό Ροδόβολη, όπου ξαφνικά ξέσπασε τρομερή καταιγίδα με κεραυνούς και χοντρό χαλάζι.
Ο Αλή Πασάς τρομοκρατήθηκε τόσο που καβάλησε αμέσως το άλογό και εγκατέλειψε το εγχείρημα. Μόλις εγκατέλειψε το βουνό αμέσως η καταιγίδα σταμάτησε και ο ουρανός καθάρισε.