Καταρράκτες της Έδεσσας – Oι μεγαλύτεροι σε όλα τα Βαλκάνια

Translate this page

Η Έδεσσα είναι μία από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας, με ένδοξη ιστορία, βιομηχανικό παρελθόν και τους ξακουστούς καταρράκτες της. Και η αλήθεια είναι πως όταν ακούει κανείς το όνομα της μακεδονικής πόλης, στο μυαλό του ευθύς αμέσως έρχονται οι περίφημοι καταρράκτες της.

Άλλωστε, το λέει και το όνομά της… Έδεσσα, που σημαίνει η πόλη των νερών. Οι καταρράκτες βρίσκονται στην άκρη του βράχου σε ένα μοναδικό γεωπάρκο με 12 καταρράκτες, σμιλεμένο από το νερό, που του έχουν δώσει το όνομα «φρύδι της πόλης» . Οι δύο είναι μεγάλοι, ορατοί κι επισκέψιμοι προσφέροντας μία μοναδική ατμόσφαιρα, βγαλμένη από τα παραμύθια με τις νεράιδες των Καταρρακτών.

 

Ο πιο γνωστός, μεγαλύτερος και σίγουρα ο πιο εντυπωσιακός είναι ο Κάρανος. Πήρε το όνομα του από τον πρώτο Μακεδόνα Βασιλιά του Κάρανου, ενώ έχει ύψος πάνω από 70μ. Και στέκεται θαρρείς σαν υδάτινη κολώνα, μέσα στην καρδιά του γεωπάρκου. Αυτό βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης και αποτελεί το βασικό πόλο έλξης των επισκεπτών.

 

Ωστόσο, η Έδεσσα – η πρωτεύουσα του νομού Πέλλας – φημίζεται και για το βιομηχανικό παρελθόν της. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της, το διαρκές και άφθονο υγρό στοιχείο, αξιοποιήθηκε έντονα στα τέλη του 19ου αιώνα. Η δωρεάν, από τη γενναιόδωρη φύση, πηγή ενέργειας τροφοδότησε κλωστοϋφαντουργίες, νηματουργεία, εριουργεία, κανναβουργεία, εκκοκιστήρια βαμβακιού και εργοστάσια ταπητουργίας. Μαζί με τη Νάουσα, ήταν η κινητήρια δύναμη της βιομηχανίας στη Μακεδονία.

Οι μεγαλύτεροι των Βαλκανίων

Οι επιβλητικοί καταρράκτες της είναι οι μεγαλύτεροι των Βαλκανίων. Μέχρι τον 14ο αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος του νερού συγκρατούνταν σε μία μικρή λεκάνη, δυτικά της πόλης. Όπως αναφέρει ρωσικό χρονικό της εποχής, δημιουργήθηκαν περί το 1395 μετά από μεγάλος καταστροφικό σεισμό.

Άλλοι   θεωρούν πως η δημιουργία των καταρρακτών είναι αποτέλεσμα κάποιου γεωλογικού ή έντονου καιρικού φαινομένου. Οι επιβλητικοί καταρράκτες της είναι οι μεγαλύτεροι των Βαλκανίων. Μέχρι τον 14ο αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος του νερού συγκρατούνταν σε μία μικρή λεκάνη, δυτικά της πόλης. Όπως αναφέρει ρωσικό χρονικό της εποχής, δημιουργήθηκαν περί το 1395 μετά από μεγάλος καταστροφικό σεισμό.

 Μέχρι το 1942, οι καταρράκτες έμειναν εμπορικά ανεκμετάλλευτοι. Μάλιστα αναφέρεται ότι στην κατοχή ένας λοχίας της Γκεστάπο, ονόματι Φριτς, αποφάσισε να διαμορφώσει το περιβάλλοντα χώρο. Κάθε πρωί, έπαιρνε τις ταυτότητες των κατοίκων και τους ανάγκαζε να εργαστούν στο εργοτάξιο των καταρρακτών. Έτσι, δημιουργήθηκε μια ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική στο κέντρο της πόλης.

Τα χιόνια από το Καϊμακτσαλάν τροφοδοτούν τις πηγές του υγρότοπου Άγρα – Βρυτών – Νησίου και από εκεί προέρχεται το νερό των καταρρακτών. Το Γεωπάρκο των Καταρρακτών καλύπτει μια περιοχή περίπου 100.000 τετραγωνικών μέτρων και αποτελεί ένα από πιο σημαντικά φυσικά αξιοθέατα τη Ελλάδας….

Ταξίδι στο παρελθόν της πόλης μπορεί να κάνει ο επισκέπτης μέσω των μουσείων της, όπως το Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Έδεσσας, στο Βαρόσι, την παλιά πόλη δηλαδή της Έδεσσας, και ασφαλώς το Υπαίθριο Μουσείο Νερού, μέσα στο πάρκο των καταρρακτών.